تأثیر خردل گوگردی بر آنزیم‌های سیستم آنتی‌اکسیدانی در بافت‌های مختلف موش صحرایی

زمینه و هدف: خردل گوگردی از عوامل لیپوفیل تاول‌زا است که با آلکیله‌کردن ماکرومولکول‌های سلولی مانند DNA ، RNA و پروتئین‌ها باعث مرگ سلولی در بافت‌های مختلف می‌شود. باوجود مطالعات بسیار، مکانیسم عمل خردل به‌صورت کامل شناخته نشده است. در این مطالعه اثر خردل گوگردی بر آنزیم‌های سیستم آنتی‌اکسیدان بافت‌های مختلف موش صحرایی بررسی شد. روش بررسی: موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار به‌صورت تصادفی در هفت گروه قرار گرفتند. گروه کنترل (دریافت‌کننده دی‌متیل سولفوکسید، به‌عنوان حلال) و گروه‌های 7-2 به‌عنوان گروه تجربی، خردل گوگردی (دوزهای 80-1 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) را یک‌بار به‌صورت داخل صفاقی دریافت کردند. 24 ســاعت بعد از تزریق، حیوانات بیهوش و بافت‌های کلیه، ریه و قلب آنها جدا شد. سپس خونگیری از قلب حیوانات به عمل آمد و پلاسما و اریتروسی ت‌ها ‌ تهیه گردید. فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز ( SOD )، کاتالاز ( CAT )، گلوتاتیون پراکسیداز ( GPx )، گلوتاتیون ردوکتاز ( GR ) و گلوتاتیون S - ترانسفراز ( GST ) در بافت‌های مختلف به‌وسیله روش‌های بیوشیمیایی تعیین گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0> p در نظر گرفته شد . یافته‌ها: در این مطالعه، افزایش فعالیت آنزیم‌های SOD و GST در ریه و GST در قلب با دوزهای کمتر از 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم خردل مشاهده گردید، درحالی‌که فعالیت همه آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان در بافت‌های مختلف در دوزهای بالاتر خردل کاهش یافت. نتیجه‌گیری: خردل گوگردی ب ر سیستم دفاعی آنتی‌اکسیدان در همه بافت‌ها در یک طرح وابسته به دوز تأثیر می‌گذارد. افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان در غلظت‌های کمتر از 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم خردل ناشی از پاسخ جبرانی برای پاک‌سازی رادیکال‌های آزاد و کاهش فعالیت این آنزیم‌ها در غلظت‌های بالاتر، نشان‌دهنده استرس اکسیداتیو و مرگ سلولی در بافت‌ها‌ می‌باشد.